Në ditët e fundit të marsit, gjashtë avionë bombardues amerikanë B-2 “Spirit” u ulën në bazën ushtarake të Diego Garcias, që administrohet nga SHBA dhe Britania e Madhe. Kjo lëvizje u lidh menjëherë me mundësinë e një ndërhyrjeje ushtarake në Jemen kundër rebelëve Houthi, por edhe me një opsion të mundshëm kundër Iranit në të ardhmen.
B-2 është i vetmi avion në arsenalin amerikan që mund të mbajë bombën super të rëndë GBU-57, me një peshë prej 14 tonësh. Kjo bombë është projektuar për të shkatërruar bunkerët në thellësi të mëdha nëntokësore, siç është impianti bërthamor iranian në Fordow.
GBU-57 është zhvilluar që në fillim të viteve 2000, me synimin për t’u përdorur kundër vendeve si Koreja e Veriut apo Irani. Ajo ka pësuar përmirësime të shumta, duke rritur fuqinë shkatërruese dhe saktësinë edhe kur nuk ka të dhëna të sakta për thellësinë e objektivit.
Sipas “New York Times”, ushtria amerikane ka kryer disa simulime që tregojnë se për një objektiv si Fordow, nevojiten disa valë bombardimesh të njëpasnjëshme, si një çekiç që godet vazhdimisht të njëjtin vend.
Izraeli ka vetë bomba për bunkerë dhe i ka përdorur në të kaluarën kundër liderëve të Hezbollah në Bejrut. Megjithatë, këto armë nuk janë të mjaftueshme për të shkatërruar tunelet e thella ku dyshohet se Irani fsheh raketa dhe laboratorë shkencorë.
Pikërisht për këtë arsye, Izraeli kërkon ndihmën e SHBA-së dhe përdorimin e GBU-57 për të goditur impiante si Fordow. Për objektiva të tjerë më të “lehtë”, si Natanz, Izraeli besohet se ka shkaktuar dëme serioze me arsenalin e vet, përfshirë edhe pjesën nëntokësore të qendrës së pasurimit të uraniumit.
Megjithatë, ekspertët theksojnë se edhe një sulm i suksesshëm në Fordow do të mund të vonojë, por jo të ndalojë përparimin e Iranit në programin bërthamor.
Bombarduesit B-2 qëndruan rreth një muaj në Diego Garcia dhe më pas u zëvendësuan nga B-52, të cilët nuk mund të mbajnë GBU-57. Në bazë ndodheshin gjithashtu edhe avionë luftarakë F-15, që shërbejnë si mbështetje për bombarduesit.
Kthimi i B-2-ve në SHBA mbetet i paqartë, por fakti që këta avionë u përmendën menjëherë sapo u diskutua mundësia e një sulmi amerikan ndaj Iranit, tregon rëndësinë e tyre strategjike, jo vetëm si armë, por edhe si mesazh.
