Nga Artur Ajazi
Dy ditë më parë nga Lezha, Sali Berisha deklaroi se “e pres në debat publik Edi Ramën, nëse ja mban”. Vetëm kaq do të mjaftonte, që kryeministri vendit Edi Rama, ti thoshte “JO” një debati me një ish-kryeminister që u largua me mbi 1 milion vota nga shqiptaret, nga skandalet dhe fajet e rënda që kishte dhe ka mbi supe. Të mendosh dhe vendosësh të bësh një debat publik me ish-kryemintrin e shpallur nga SHBA dhe Anglia “non-grata”, apo me kryetarin e një partie në ikje e sipër, do të thotë ka ulësh “stekën” në tokë. Dhe nuk ja vlen.
Debati publik gjithmonë është i shëndetshëm, kur ai bëhet mes dy politikanëve të pranueshëm, që shpalosin mes tyre programe dhe alternativa qeverisëse, por jo kur njëra palë gjendet nën hetim dhe gjykim nga drejtësia. Berisha (dhe berishët) kërkon të krahasojë vehten me rastin Trump. Asnjë lidhje nuk shoh mes tyre, aq më keq kur thotë se “unë do të triumfoj si Trump, ai president i SHBA, dhe unë kryeministër i Shqiperisë”. Të bësh lidhje mes fatit politik të Trump, dhe fartit politik të Berishës, është qesharake, minore, dhe idioteske.
Ata që çdo ditë ekraneve na mbajnë recitime të tilla, thjesht bajatosin dhe diskreditojnë vehten, për një grusht parash. Debati publik mes Berishës dhe Ramës, do të ishte fundi i sigurtë i Partisë Demokratike, pasi fati i Berishës dihet.
Të debatosh me kryeministrin e rrugëve, qyteteve, fshatrave, autostradave, investimeve, me kryeministrin e integrimit dhe nxjerrjes së vendit nga moçali 30 vjeçar, të debatosh me njeriun që ka renditur Shqipërinë në 10 destinacionet më të vizitueshme nga turistët në botë, duke patur dyert e BE të hapura për çdo sygjerim, kërkesë apo ankesë, me njeriun që ka “çelnikosur” marrëdhëniet me SHBA, do të thotë të jesh i rroitur. E ç’debat mund të bëjë Berisha me Ramës?
Mbi çfarë temash do të flasin ata, për të shkuarën, apo për të ardhmen ? Natyrisht Berisha do të shkojë në debat me dosjet e Belindit, por ky pastaj nuk është debat. Një përballje mes dy politikanëve që pretendojnë pushtetin, duhet të fokusohet jo në tema prokurorësh dhe gjyqtarësh, apo në molloisje kafanesh. Ato janë punët e drejtësisë. Në debate të tilla, bëhen bilancet e punëve të kryera dhe të pakryera, e premtimeve të mbajtura dhe të pambajtura, duke mos harruar vlerësimet e sondazheve nga populli. Edi Rama, ka me çfarë të mburret, megjithëse ai nuk e ka bërë kurrë këtë, por Berisha me çfarë do të krenohet?
Me shkatërrimin e partisë, ekonomisë, me largimet e demokratëve nga partia, me shkatërrimet dhe zjarrin mbi institucionet, me ulurimat e protestuesve mes Tiranës dhe molotovët, apo me thirrjet ndaj BE “mos hapni negociatat me Shqipërinë”.
Natyrisht, askush nuk i dëgjon as thirrjet dhe as sharjet e liderit historik, apo dhe shtabit të tij ushtarak. Por e vërteta është se, debate të tilla janë “oksigjeni” i fushatave elektorale, por ku ja vlen, dhe kur e di se, gjithçka do të transmetojë tek qytetari respektin, dhe vlerësimin për votën e tij.