Nga Armando Meta/
Kryetari i PD, Lulzim Basha, në një dalje publike i ka kërkuar kryeministrit Edi Rama, që t’i verë prangat ish- ministrit të Brendshëm, njëkohësisht edhe deputet në Kuvend, Saimir Tahiri. Për këtë, ai renditi edhe akuzat se përse Rama duhet ta prangosë Tahirin. Kërkesa e Bashës që kryeministri t’i verë pranga njërit apo tjetrit, në thelb është shprehje e një deformimi të thellë të konceptit të shtetit të së drejtës, që edhe ish- drejtuesit e diktaturës komuniste nuk e bënin, duke filluar që nga Hoxha dhe Shehu, e aq më pak Adil Çarçani, që publikisht të vringëllinin prangat për të arrestuar njërin apo tjetrin. Thirrjet publike për t’i vënë prangat këtij apo atij, medemek në emër të luftës kundër krimit, në thelb shfaqin një deformacion total e të pajustifikueshëm të një lideri politik, i cili bën sikur nuk e di se pushtet në Shqipëri janë të ndara dhe se kryemninistri apo qoftë edhe Presidenti, nuk mund t’i venë prangat as njeriut më të thjeshtë në Shqipëri, e aq më pak një deputeti. Edhe njerëzit me kulturën më të dobët juridike në vend e dinë mjaft mirë se institucionet përgjegjëse për këto punë janë Prokuroria dhe Gjykata.
Kthimi i dëshpëruar te moda e dalur boje e biografive për të kriminalizuar njëri apo tjetrin, natyrisht është një karikaturë e së shkuarës. Nëse Saimir Tahiri, në pozicionin e tij si Ministër i Brenshëm ka penguar hetimin e një kushuriri të tij të akuzuar për trafik droge, duhet të përgjigjet përpara drejtësisë. Prokuroria s’ka pse heziton fare të ngrejë akuzë. Por është tërësisht joserioze që një kandidat për kryeministër t’i kërkojë kundërshtarit të tij politik kryeministër që t’i verë prangat Tahirit. Në konceptin e së drejtës thirrje të tilla shërbejnë për të na dhënë një profil më të qartë se Basha nuk duhet të votohet për asnjë arsye, pasi ai do të ishte një rrezik shumë serioz për shtetin demokratik, që si kryeministri të bredhë rrugëve me pranga në xhepa. Thirrje të tilla në vende normale të botës do të ishin një skamndal, i cili do të kishte edhe pasojat e veta. Por në realitetin shqiptarë ato nuk merren aspak seriozisht, sepse edhe vetë ai që bën thirrje të tilla nuk është aspak serioz.