Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky po përpiqet të vërtetojë shprehjen e vjetër “pena është më e fuqishme se shpata”. Ose në rastin e tij, videot e shpërndara janë më të fuqishme se avioni luftarak rus.
Nuk ka dyshim se ushtria e Ukrainës është më e mirë, është Davidi për Goliatin e Rusisë. E megjithatë Zelensky po përdor metodat moderne të mediave sociale dhe aftësive moderne të komunikimit që po e ndihmojnë atë të fitojë epërsi në atë që është gjithashtu një betejë vendimtare: luftën për të kontrolluar narrativën e konfliktit.
Ndikimi në perceptimin e njerëzve varet nga mesazhet që janë të thjeshta, të paharrueshme dhe me ndikim. Duke filluar nga postimet në Twitter te intervistat në media dhe videokonferencat në parlamentet e huaja, Zelensky duket se e ka fituar këtë betejë. Kjo mënyrë e shpërndarjes së informacionit, përveç fuqisë bindëse, do të garantojë që fjalët e Zelensky të kenë një vend në librat e historisë së ardhshme.
Edhe pse tani, Zelensky ka të ngjarë të jetë më pak i shqetësuar për trashëgiminë e tij dhe më shumë i fokusuar në mbajtjen gjallë të qytetarëve të tij. Është një gjë të armatosësh ushtarët e tu me armatim të avancuar, por është përgjegjësi e një udhëheqësi të talentuar që të armatosë njerëzit e tij me diçka po aq të fuqishme: frymëzim, motivim dhe krenari kombëtare.
Zelensky duket se po e tejkalon homologun e tij të Kremlinit në këtë drejtim, nëse raportet e inteligjencës që citojnë moralin e ulët midis trupave ruse janë të vërteta. Në të vërtetë, ekspertët ushtarakë amerikanë në pension janë shprehur të tronditur se sa të dobët, duket të jenë ushtarët rusë, ndërkohë që habiten se sa të vendosur dhe të gjallë janë ukrainasit.
Ky çekuilibër i shpirtit luftarak mund të jetë i kushtueshëm për rusët, nëse pajtoheni me teorinë e gjeneralit legjendar të Luftës së Dytë Botërore, George S. Patton, i cili tha : “Luftërat mund të bëhen me armë, por ato fitohen nga burrat, shpirti i njerëzve që ndjekin dhe i njeriut që udhëheq”.
Duke kanalizuar Winston Churchillin e tij të brendshëm gjatë një fjalimi në Dhomën e Komunave në fillim të këtij muaji, Zelensky i bëri jehonë një deklarate të ish-kryeministrit britanik, duke u zotuar të luftojë rusët “në pyll, në fusha, në brigje, në rrugë”. Churchill përdori pikërisht këto rreshta për të ngritur moralin dhe vendosmërinë e një Britanie të lodhur nga lufta gjatë orëve më të errëta të Luftës së Dytë Botërore, kur Anglia besohej se ishte shënjestra e radhës e nazistëve.
Por presidenti ukrainas nuk po ripërdor vetëm deklarata nga e kaluara. Ai po krijon gjithashtu tinguj të paharrueshëm që duket se ngrihen mbi pjesën tjetër të zhurmës. Për shembull, paralajmërimi i tij për ushtarët pushtues rusë kishte për qëllim të nënvizonte se ukrainasit nuk janë dorëhequr: “Kur të na sulmoni, do të shihni fytyrat tona, jo shpinën.”
Kjo është vetëm një nga disa teknika të fuqishme oratorie që Zelensky ka përdorur shpesh: përdorimi i fjalëve tuaja për të ndihmuar audiencën të vizualizojë një rezultat të suksesshëm. Ashtu si Churchill, Zelensky u deklaroi ligjvënësve britanikë: “Ne nuk do të dorëzohemi, nuk do të humbasim”.
Ka prova shkencore për ta mbështetur këtë. Hulumtimet neuroshkencore kanë treguar se një fjalë e vetme ka fuqinë për të rregulluar përgjigjet fizike dhe emocionale. Mendimet dhe fjalët pozitive stimulojnë aktivitetin specifik të trurit që i shtyn njerëzit në veprim. Zelensky duket i vendosur që fjalët e tij t’i shtyjnë njerëzit e tij, dhe shumë të tjerë në mbarë globin, në atë lloj veprimi që mund të shpëtojë vendin e tij.
Ashtu si Franklin Roosevelt, Martin Luther King Jr. dhe oratorë të tjerë të mëdhenj në histori, thirrjet e Zelensky-t për veprim përdorin metaforë dhe imazhe të fuqishme, disa prej të cilave kanë përlotur politikanët perëndimorë gjatë fjalimeve të tij të fundit. Gjatë këtyre fjalimeve parlamentare, Zelensky ia përshtat mesazhin e tij, grupit të veçantë që po përpiqet të bindë.
Për shembull, kur iu drejtua ligjvënësve amerikanë, ai krijoi imazhe të malit Rushmore dhe evokoi fjalimin e Martin Luther King, Jr, “Unë kam një ëndërr”, duke thënë “Unë kam një nevojë”. Për një masë të mirë, ai përmendi ngjarje të tilla si Pearl Harbor dhe sulmet e 11 shtatorit për të rritur aftësinë e audiencës së tij për të ndjerë dhimbjen e vendit të tij. Po kështu, në Parlamentin Britanik, ai citoi Churchillin dhe Shekspirin. Dhe gjermanëve, Zelensky iu referua frazës pas Holokaustit, “Kurrë më”.
Zelensky e ka fituar epërsinë e narrativës jo vetëm me fjalë, por me optikë. Pamjet vizuale të dy liderëve kundërshtarë janë të mbushura me kontraste. Zelensky qëndron fizikisht me njerëzit e tij në rrugët e errëta të Kievit me një bluzë të gjelbër dhe xhaketë të stilit ushtarak. Ai mishëron imazhin e një rebeli të guximshëm dhe sfidues, i cili shfaqet si një person i bashkuar me ushtarët që po dërgon në betejë.
Putini, nga ana tjetër, është i veshur si një politikan, i izoluar në fund të një tryeze të madhe konferencash, ose i vetëm në një studio televizive duke transmetuar një mesazh të regjistruar. Videot eë Zelensky jnaë moderne dhe reale. Shfaqja e Putinit është e inskenuar dhe e planifikuar
Ndoshta vetëdija e Putinit se ky kontrast i fortë nuk e favorizonte atë, e shtyu atë të mbante një tubim pro-luftës në një stadium të mbushur me njerëz (pjesëmarrja thuhet se ishte e detyrueshme për punonjësit e shtetit) për të treguar se kishte mbështetje nga populli rus. Por edhe atëherë, zgjedhja e tij për të veshur një pallto të fryrë, e bëri atë të dukej më shumë si një njeri keqdashës Michelin sesa një udhëheqës i gjithëfuqishëm.
Putin u përpoq të “shqyente një faqe nga libri modern i komunikimit” të Zelenskyt duke hequr kostumin dhe duke u larguar mes njerëzve. Por përpjekja e dobët vërtetoi se nuk mund t’i mësosh një ujku të vjetër truke të reja. Për t’i bërë gjërat edhe më keq, edhe transmetimi televiziv i fjalimit të Putinit u ndërpre papritmas në mes të fjalisë, për shkak të asaj që u quajt “vështirësi teknike”.
Zelensky, përmes thirrjeve të tij, po e përcakton trashëgiminë e tij çdo ditë e më shumë, ndërsa dobësitë e ekspozuara të Putinit bien ndesh me reputacionin e forcës që ai ka punuar shumë për të përhapur. Është e vështirë të thuhet se në çfarë shkalle aftësitë e talentuara komunikuese të Zelensky janë përgjegjëse për forcën befasuese të rezistencës ukrainase. Por nëse teza e Churchillit mbi fuqinë e oratorisë është e saktë, atëherë historia ka të ngjarë t’i japë merita të mëdha rolit që kanë luajtur fjalët e Zelensky.
Siç shkroi Churchill: “Nga të gjitha talentet e dhuruara njerëzve, asnjë nuk është aq e çmuar sa dhuntia e oratorisë. Ai që e kontrollon atë, zotëron një fuqi më të qëndrueshme se ajo e një mbreti të madh.” Ose në këtë rast, një diktator.
/b.h
Ai është aktor,jo politikan.E mori më qafë Ukrainën