Nga Frrok Çupi
Sëkëlldinë e parë në lidhje me pyetjen që lidh Edi Ramën e Shqipërisë me Qemal Ataturk në Turqi, e ndiejnë ata që e marrin për ‘anapolla’. Sikur këta po e bëjnë Edi Ramën mbret të pashpallur dhe Shqipërinë si Turqinë. Siç u ngatërruan para disa vjetësh me Orhan Pamuk, Nobelist, në Stamboll. Një avokat, pak i pa kultivuar, e paditi shkrimtarin se ‘kishte fyer Ataturkun’. Bëhej fjalë për një fiction me titullin ‘Netët e Murtajës’. Por ai s’e kishte fare fjalën për Ataturkun. Edhe këtu, nxitimi se ‘mos na e bëjnë Ramën mbret’ i përplas shumë njerëz me vetveten.
Siç ka ndodhur aq shpesh në Stambollin e Ataturkut. Turqia kishte nevojë jetike që të ndahej nga e shkuara e mbytur në baltën e kohës, dhe të modernizohej. Duhej elementi më fillestar. Gruaja e Ataturk, që nuk e quante vetëm grua, ishte e para turke që hoqi shaminë e kokës. ‘Çdo gjë që shohim në botë është puna krijuese e grave’, thoshte Ataturk…Nga modernizimi i njeriut të vetëm, deri te reformat kushtetuese.
Ne vijmë nga një periudhë e tmerrshme prapambetjeje dhe gjakmarrjeje. Ligjet e kanuneve u risollën nga qeveria post- komuniste si ‘zgjidhje sulltanate’ me qëllimin: ‘Vrisni veten, por më lini të zhytem’. Këta vinin nga dy epoka të ndërthurura, Feudalizëm dhe Komunizëm dhe zgjodhën më të keqen e të dyjave.
Siç ishin reformat Ataturk që ndoqën periudhën e Tanzimatit.
Mbrëmë në një program televiziv në Tiranë, por edhe nëpër bisedat e llojit të tyre, nga këta po luftojnë kundër Edi Ramës pse paska moton se ‘Shqipëria bëhet anëtare e BE vetëm Edin dhe PS’. Nuk e di pse i dalin përpara si shkëmbinj të vërtetës! Ky nuk është lavdërim, dmth që ‘vetëm me Edin…’, kjo është shumë e thjeshtë. Ata që e kishin vendin në duar e degdisen diku në Lindjen e Mesme dhe kthyen në një ‘tortë 500 metra katrorë’ mu në shesh që e rrëmbenin ‘zulutë’ me kova. ‘Inshallah’ ka humbur ajo video se nuk kemi ku dalim para botës.
Me Edi Ramën Shqipëria ka mbërritur deri në portat e mëdha të kështjellës Europiane. Sikur të kthehet ky, atëherë aty bëhet baltë ‘arnaut’ dhe shansi humb përjetë. Siç nuk do të dukej shansi i Turqisë si Republikë e re, pa një shtet kombëtar, laik dhe modern, me plot ndryshime politike, ligjore, fetare, kulturore, sociale dhe ekonomike, të hartuara dhe të zbatuara nga prijësi i Revolucionit.
Në Tiranë, duket se dy trokitje moderne po u gjëmojnë ende në veshë atyre që nuk e duan Republikën si Republikë moderne: Shteti Bektashi dhe Reforma në Drejtësi! Ndërsa me Turizmin si gjënë që njihej vetëm në zakonet parapolitike si ‘bujrum në konak’, thuajse po pajtohen. 11 milionë turistë në vit dhe një ekonomi e trefishuar në qeverisjen e Edi Ramës. Ne duhet, në të gjitha rrethanat, thoshte Ataturk- t’i japim rëndësinë më të lartë ekonomisë kombëtare. Shteti i Ataturk e filloi modernizimin me Reformën e Drejtësisë, modernizimin e Kushtetutës.
Kur e pyetën se ‘a vetëm ti e bën Turqinë moderne?’, Ataturk u përgjigj:
“Janë dy Mustafa Qemalë. Njëri, Mustafa Qemali prej mishi dhe gjaku, i cili tani qëndron para jush dhe i cili do të ndërrojë jetë. Tjetri jeni ju, të gjithë ju këtu që do të shkoni në skajet më të largëta të tokës sonë për të përhapur idealet që duhet të mbrohen me jetën tuaj nëse është e nevojshme. Unë mbështes ëndrrat e kombit dhe puna e jetës sime është t’i bëj ato realitet”.
Kur Edi Rama tha përsëri dje në mesnatë në një televizion se ‘vetëm me Edin dhe PS’ Shqipëria hynë në Bashkimin Europian, ata rreth tij u ngritën pupthi si avokati mendjepaktë në Stamboll kundër Nobelistit se ‘na fyeve flamurin’. Edhe Edi Rama iu tha qartë: ‘ Më ngadalë, po them ‘Unë dhe Partia Socialiste’, dmth ‘të gjithë ju’, ajo shumicë qytetare që është lëshuar shesheve dhe parqeve drejt pikës së fundit të rrugës për në BE. Domethënë për në Qytetërimin e vetëm modern.
Pak a shumë si në epokën kur modernizohej Turqia dhe lëvizte kryeqytetin nga Stambolli në Ankara.
