Ylli francez Gerard Depardieu është një legjendë e gjallë e filmit, por jeta e tij e tepruar jashtë ekranit është shënuar nga skandale dhe tragjedi.
Korniza e tij gjigande mund të jetë fryrë me kalimin e viteve, me dashurinë e tij për ushqimin dhe pijet që e lënë në hije artin e tij, por talenti i tij i egër gjithnjë siguronte që Depardieu të falej, edhe kur u bashkua me udhëheqësin rus Vladimir Putin.
Ky mund të mos jetë më rasti për thesarin e gabuar kombëtar të Francës pas zbulimit të së martës se 72-vjeçari është akuzuar për përdhunim dhe sulm seksual ndaj një aktoreje të re.
Errësira nuk ka qenë kurrë larg aktorit, ndjeshmëria sublime e të cilit në hite ndërkombëtare si “Jean de Florette” dhe “Cyrano de Bergerac” e bëri atë një nga të mëdhenjtë e kinemave.
Tek Depardieu, i egri dhe poeti ulen me shqetësim së bashku dhe janë ato që e bëjnë aq magnetik në ekran.
“Banditi në mua”
Njeriu që do të vinte të personifikonte një lloj të caktuar të francezitetit të pandërprerë dhe të shtrirë u rrit në varfëri ekstreme, djali i një babai analfabet dhe i alkoolizuar.Ai ishte i treti nga gjashtë fëmijët. Depardieu tha se nëna e tij i tha se ishte përpjekur ta abortonte duke përdorur shtiza thurjeje. Ata nuk kishin mundësi të paguanin për një fëmijë tjetër.
Siç ka rrëfyer vetë, ai u përzje me shoqëri të keqe, duke u shoqëruar me prostituta para se të punonte si një djalë prostitutë dhe të kryente krime të ndryshme, përfshirë grabitjen e varreve.
Në moshën 16 vjeç hyri në burg për vjedhjen e një makine dhe në moshën 20 vjeç “banditi në mua ishte gjallë dhe mirë”, shkroi ai në autobiografinë e tij në 2014.
Aktrimi provoi të ishte shpëtim. Debutoi në skenë më 1965-n në Paris dhe filmi i tij i suksesit erdhi gati një dekadë më vonë duke luajtur një rufjan në komedinë erotike “Going Places”.
Famë në Hollywood
Paratë, nuk pati kurrë sikletin ta pranojë, ishin faktori motivues që ai së pari të bëhej aktor.
“Kjo mund të tingëllojë vulgare, por kështu është”, tha ai në 2015.
Ylli i Depardieut u ngrit në Hollywood me “Green Card”, të nominuar për Oskar, në të cilin ai dhe Andie McDowell u përpoqën të mashtronin emigracionin amerikan me një martesë të rregulluar dhe më pas u dashuruan.Fiziku dhe hunda e madhe e Depardieut nuk përputheshin me modelin e Hollivudit, por portretizimi i tij i gjigantit miqësor i fitoi admiruesit në të gjithë botën.
“Ai dominon ekranin thjesht duke mos lënë hapësirë për askënd tjetër”, shkroi kritiku dhe poeti Clive James në 2017. “Unë gjithmonë kam dashur të jem ai”.
Pavarësisht nga vendi i tij i pakontestueshëm midis elitës globale të filmit, Depardieu kurrë nuk i zbuti skajet e fillimeve të tij të ashpra.
Skandal dhe tragjedi
E ardhmja e tij në Hollywood dhe shpresa e aktorit më të mirë për “Cyrano” në 1991 u rrëzua dhe u dogj pas një interviste me revistën “Time” në të cilën ai pretendoi se ishte dëshmitar i shumë përdhunimeve gjatë fëmijërisë së tij të varfër.
“Unë them shumë gjëra budallaqe”, tha aktori më vonë, duke u përpjekur të kufizonte dëmin, me një përkthim të gabuar të një prej citateve të tij, që nuk ndihmonte. Skandali pasoi skandalin, duke kaluar nga komiku në atë tragjik.
Marrëdhëniet e tij me të birin Guillaume ishin aq të këqija, sa i riu Depardieu u akuzua se i kishte drejtuar pistoletën babait të tij, në 2003.
Guillaume, një aktor jashtëzakonisht i talentuar që luftoi me varësinë nga droga dhe humbi një këmbë në një aksident me motor, vdiq në 2008-n pa u pajtuar me babanë që ai e përshkroi si egoist dhe të dhunshëm. “Në thelb e kam menderosur me ata që dua”, pranoi më vonë Depardieu.
Ndërkohë, cirku i jetës së tij private u kthye nga shkeljet e qarkullimit në gjendje të dehur në mos pjesëmarrje në premierat e filmit me profil të lartë, miqësitë e diskutueshme dhe një episod veçanërisht famëkeq, ku po përpiqej të urinonte në një aeroplan.
“Unë nuk jam një përbindësh. Unë jam thjesht një njeri që dëshiron të pshurrë”, i tha ai CNN pasi historia ishte suvatuar në faqet e thashethemeve të botës.
Depardieu ka katër fëmijë me tre partnere, lidhja më e gjatë është me Elisabeth, një aktore me të cilën u martua në 1970 dhe u divorcua në 2006.
Oreksi gjigant
I njohur për oreksin e tij gjigant, ai zotëron disa restorante, vreshta, bistro dhe brasserie në të gjithë botën.
Dashuria e tij për verën përputhet me aftësinë e tij mahnitëse për ta konsumuar atë, thuhet se rrëkëlleu deri në gjashtë shishe disa ditë, megjithëse në autobiografinë e tij ai pretendon se numri mund të arrijë në 14. “Po të mos kisha qenë aktor”, tha ai, “për fat të mirë do të isha një pastiçier apo kasap”. Pasi renditej shpesh si një nga personalitetet e preferuara të Francës, popullariteti i tij ra, pasi ai ndezi trazira duke njoftuar se po kthente pasaportën franceze, duke miratuar shtetësinë belge për të shmangur një rritje të taksave qeveritare. Ai më pas pranoi ofertën e Putinit për një pasaportë ruse, duke shkaktuar një vëllazëri mes dy burrave.
Depardieu që atëherë është bërë një mbrojtës i vendosur i politikave të Kremlinit, përfshirë aneksimin e tij të Krimesë.
“Unë jam një qytetar i botës”, deklaroi ai. “Franca ka të ngjarë të bëhet një Disneyland për të huajt, e populluar nga imbecile që bëjnë verë dhe djathë të qelbur për turistët”.
Së fundi Depardieu është vënë zyrtarisht nën hetim për akuzat se ai përdhunoi një aktore në shtëpinë e tij tre vjet më parë. Gruaja e akuzon atë për përdhunimin dhe sulmin ndaj saj se ka ndodhur në Paris në gusht 2018.
Avokati i tij i tha agjencisë franceze të lajmeve AFP se Z. Depardieu “kundërshtoi plotësisht pretendimin dhe hetimi nuk duhej të ishte bërë publik.
Bota e arteve në Francë është tronditur nga një seri akuzash për abuzim seksual kundër figurave kryesore.
Një hetim fillestar mbi pretendimet e përdhunimit u hodh në 2019, me prokurorët që përmendnin prova të pamjaftueshme, por u rihap verën e kaluar. Prokurorët e vendosën zyrtarisht Z. Depardieu nën hetim, në dhjetor 2020.
Ai është i lirë, por nën mbikëqyrje gjyqësore. Avokatja e gruas, Elodie Tuaillon-Hibon, i tha AFP se ajo shpresonte që “sfera private” e klientes së saj të respektohej ndërsa çështja të zhvillohej.