Ishte një mëngjes i nxehtë vere në Pechbusque, Francë, më 10 korrik 1982, kur telefoni filloi të binte në shtëpinë e kontabilistit André Bamberski. Në anën tjetër të linjës ishte Daniele Gonnin, ish-gruaja e tij, e cila jetonte në Lindau, Gjermani. Telefonata solli lajmin tragjik: Ka vdekur vajza e tyre e vetme, 14-vjeçarja Kalinka.
Bamberski nuk mund ta besonte atë që kishte ndodhur pasi fëmija i tyre ishte një adoleshente e lumtur dhe e shëndetshme. Sipas Daniele, Kalinka kishte vdekur në mes të natës, duke i thënë ish-bashkëshortit të saj se autopsia nuk ishte kryer ende.
Daniele dinte gjithçka për protokollin sepse burri i saj, Dieter Krombach, ishte mjek dhe ish-diplomat i njohur me miq të niveleve shumë të larta. Në vitin 1975, Daniele kishte lënë André për në Krombach dhe së bashku me vajzën e saj u transferuan në shtëpinë e partnerit të saj të ri.
Kalinka Bamberski
Babai biologjik shpejt zbuloi se Krombach kishte gjetur së pari trupin e pajetë të Kalinkës dhe thirri mjekun. Raportet e para të asaj kohe thoshin se njerku i vajzës fatkeqe i kishte bërë një injeksion një natë më parë, i cili do ta ndihmonte të renë të nxihej më shpejt dhe për shkak se nuk mund të flinte, më pas i kishte dhënë një qetësues.
Autopsia u krye nga dy mjekë dhe Krombach ishte i pranishëm gjatë ekzaminimit. Rezultatet treguan se Kalinka-s i ishte ‘prekur’ vagina dhe u gjet gjak në të brendshme. Kishte gjithashtu disa shenja injeksioni në krahët, këmbët dhe qafën e saj. Një ekzaminim tregoi një substancë të bardhë në vaginë dhe ushqim të patretur në stomakun e saj.
Testet toksikologjike nuk u kryen dhe koha e parashikuar e vdekjes ishte midis orës 3 të mëngjesit dhe orës 4 e mëngjesit. Megjithatë, kjo nuk e shpjegon ushqimin e patretur – Kalinka kishte ngrënë për herë të fundit në orën 19:00 dhe ushqimi i saj do të ishte tretur deri në atë kohë. Përveç kësaj, lënda e bardhë nuk u analizua kurrë.
Dieter Krombach
Pavarësisht gjetjeve të dyshimta, Krombach nuk dha një deklaratë zyrtare dhe foli me policinë vetëm me telefon. Megjithatë, gjatë kësaj bisede, Krombach paraqiti një version të ndryshëm të ngjarjeve nga ai që kishte treguar fillimisht. Më konkretisht, ai raportoi se i kishte injektuar Kalinkës hekur dhe kobalt për të trajtuar aneminë e saj rreth kohës së darkës. Ai gjithashtu deklaroi se kur e gjeti pa ndjenja, i kishte injektuar dopaminë në përpjekje për ta zgjuar.
Mjekët arritën në përfundimin se nuk kishte lojë të keqe. Ata nuk ishin në gjendje të përcaktonin shkakun e vdekjes së saj, ndaj sugjeruan që të regjistrohej se Kalikna vdiq nga dështimi i zemrës pasi ishte ekspozuar në diell një ditë më parë. Rreth tre muaj më vonë, André Bamberski më në fund mori një kopje të raportit të autopsisë së vajzës së tij. Në atë kohë, çështja ishte mbyllur tashmë, por një valë frike e pushtoi teksa lexonte gjetjet.
Për të, faktet ishin të qarta: vajza e tij ishte droguar, përdhunuar dhe vrarë, dhe vrasësi i saj ishte i lirë.
Bamberski ia kushtoi jetën gjuetisë së Krombach. Ai kërkoi një autopsi të dytë, por kur fëmija i tij u zhvarros, u zbulua se organi gjenital i ishte hequr, duke përjashtuar mundësinë e testimit të lëndës së bardhë. Raporti u shqyrtua nga profesori Spann i Institutit të Mjekësisë Ligjore të Mynihut. Span kundërshtoi dëshminë e Krombach dhe arriti në përfundimin se injektimi i hekurit dhe kobaltit ishte administruar shumë më vonë nga sa pretendonte ai.
Kur autoritetet refuzuan të rihapin çështjen, Bamberski udhëtoi në Gjermani për t’u shpërndarë fletëpalosje fqinjëve të Krombach. “Unë u kisha shkruar banorëve. Unë u thashë atyre se duhet të dinin se kishte një mjek kriminel në qytetin e tyre dhe i dhashë emrin, adresën dhe thashë se ai përdhunoi dhe vrau vajzën time”, tha ajo më vonë. Krombach u kundërpërgjigj duke paditur për shpifje dhe fitoi 150,000 £ si dëmshpërblim, të cilin babai nuk pranoi t’i paguante.
Pas disa vitesh përpjekjesh, Bamberski më në fund bindi autoritetet që të ngrenë akuza për vrasje kundër Krombach. Në vitin 1995, një gjyq u zhvillua në mungesë, sepse Gjermania refuzoi të ekstradonte Krombach, duke deklaruar se çështja ishte mbyllur në vitin 1987 dhe shtetasit gjermanë nuk mund të ekstradoheshin. Ai u dënua me 15 vjet burg, por nuk kreu asnjë ditë. Në vend të kësaj, ai vazhdoi të jetonte një jetë të rehatshme në Gjermani.
Ndërsa ishte në Gjermani, Krombach u dënua për drogën e një pacienti adoleshent në zyrën e tij. Krombach u pushua nga puna, por pak kohë më vonë dolën disa gra, të cilat pretendonin se ishin droguar dhe ngacmuar seksualisht nga Krombach, por për mungesë provash fizike, rastet nuk vazhduan. Ndërkohë, Daniele u divorcua nga Krombach.
I tërbuar, Bamberski refuzoi të hiqte dorë nga lufta e tij për drejtësi. Ai punësoi detektivë privatë për të gjetur Krombach, edhe pasi ai u largua nga shtëpia e tij dhe ndryshoi numrin e tij të telefonit.
Danielle Gonnin, ish-bashkëshortja e Dieter Krombach dhe nëna e Kalinka Bamberski, largohet nga gjykata në ditën e fundit të çështjes së apelit të mjekut gjerman në Creteil, Francë, 20 dhjetor 2012.
Danielle Gonnin, ish-bashkëshortja e Dieter Krombach dhe nëna e Kalinka Bamberski, largohet nga gjykata në ditën e fundit të çështjes së apelit të mjekut gjerman në Creteil, Francë, 20 dhjetor 2012.
Në orët e hershme të mëngjesit të 18 tetorit 2009, policia franceze mori një informacion anonim nga dikush që i informonte se në Rue du Tilleul në Mulhouse, do të zbulonin një të arratisur famëkeq. Kur mbërritën, gjetën doktor Dieter Krombach, të fyhur dhe të gjakosur në trotuar.
André Bamberski ishte lodhur duke pritur për rrotat e ngadalta të drejtësisë dhe vendosi t’i merrte gjërat në duart e tij. Ai pagoi disa burra për të rrëmbyer Krombach nga shtëpia e tij në Bavari dhe për ta çuar atë në Mulhouse, Francë, ku u gjet nga policia. Gjermania kërkoi që Krombach të kthehej dhe Bamberski dhe rrëmbyesit të ekstradoheshin. Franca refuzoi dhe në vend të kësaj e akuzoi Krombach në lidhje me vdekjen e Kalinkës dhe e liroi Bamberskin me kusht.
Avokati i Krombach bëri shtatë përpjekje për të ndaluar gjyqin e tij, por pa rezultat. “Ky gjyq është kulmi i nismave shteruese 29-vjeçare, mosfunksionimit dhe përçarjes gjyqësore. Është e vërtetë që kam qenë i pamëshirshëm në kërkimin e së vërtetës, por nuk pendohem për asgjë, edhe nëse kam sakrifikuar një pjesë të jetës sime”, kishte thënë në atë kohë babai i 14-vjeçares.
André Bamberski ka 30 vjet që po përpiqet të ndëshkojë njeriun që kaq dhunshëm i mori jetën fëmijës së tij.
André Bamberski ka 30 vjet që po përpiqet të ndëshkojë njeriun që kaq dhunshëm i mori jetën fëmijës së tij.
Dieter Krombach u shpall fajtor për “dhunë të qëllimshme që rezultoi në vdekje të paqëllimshme”. Ai u dënua me 15 vjet burg, duke i dhënë fund një prej proceseve gjyqësore më të çuditshme ndërkufitare në historinë ligjore. “Mendimi im i parë është për Kalinka, tha André Bamberski. Ajo që i premtova asaj, ajo që doja ishte një gjykim i plotë dhe i drejtë. Tani ky synim është arritur. Drejtësia është vënë në kujtim të saj dhe tani do të mund ta mbaj zi për të’.
Bamberski u gjykua në Francë për pjesën e tij në rrëmbim. Ai rrëfeu dhe tha se ishte “moralisht i detyruar” të rrëmbente Krombach. Ai u dënua me një vit me kusht. Prokurori vlerësoi babanë për “guximin dhe këmbënguljen”.
Kjo histori tronditëse u shndërrua në një dokumentar nga Netflix. “Vrasësi i vajzës sime ” u publikua sot në shërbimin e transmetimit, duke përfshirë elementë të paparë më parë të rastit./m.j
