Shqipëria ka një tokë dhe një klimë të bekuar për këtë kulturë bujqësore, të cilën e kemi pasur aty për shekuj, por hera-herës e kemi parë si të huaj, e të largët. Si një pemë e cila mund të lëshonte kokrra të arta në Greqi e Itali, por jo këtu.
Ullinjtë u derdhën lumë vitin e kaluar nga pemët e Beratit, Vlorës, Dumresë, Sarandës e Fierit, dhe bashkë me to edhe vaji që doli nga fabrikat vendase. Mbiprodhimi i shtangu fermerët, të cilët fillimisht u përballën me mungesën e tregut të shitjes dhe mbajtën produktin në magazina, derisa gjetën pas muajit mars, kanalet për ta çuar atë jashtë vendit, në Itali e Spanjë.
Eksperti i Bujqësisë Ilir Pilku deklaroi për Money: “Mesatarja e prodhimit të vajit të ullirit në Shqipëri është 15 mijë deri në 18 mijë tonë prodhim, i cili konsumohet 100% në Shqipëri. Ajo cka mund të themi, (duke mos marrë parasysh vitin e kaluar, ku rrallë mund të ndodhë që ne të kemi prodhim aq të madh), është se vaji i ullirit ka mundësi për rritje”.
Prodhimi i vajit të ullirit është traditë mjaft e vjetër në Shqipëri, por në vitet e fundit, ai ka fituar një vëmendje të shtuar. Në agrofondin e ullishtarisë shqiptare, deri në vitet 1940 ishin të regjistruara 1.5 milionë rrënjë ullinj, kryesisht me moshë të madhe, të mbjella në toka jo shumë produktive. Në fund të viteve 1980, ullishtaria zinte rreth 5 milionë rrënjë, ndërsa sot numri i pemëve të mbjella arrin në 12 mln.
Prodhuesi i vajit të ullirit Tauland Shehu deklaroi: “Nga viti në vit, ka goxha interes dhe rritje në bimë. Sot janë shtuar rrënjët e ullirit dhe vazhdojnë pa ndërprerje”.
/f.s
