Pjekja e kekut është një çast kyç, që vendos se sa mirë apo keq do të shijojë ai. Nëse hedhja e miellit, përzierja e tij dhe pjekja ju duken më tepër si shkencë sesa argvëtim, atëherë ndiqni këto këshilla. Duke ndjekur këto “10 sekrete” gatimi, edhe pjekja e kekut do të jetë vërtet argëtim.
- Rezultatet e mira fillojnë në tasin e përzierjes.
Keku është në thelb një eksperiment kimik: një seri përbërësish të përzier në mënyrë të veçantë, në mënyrë që të shkaktojnë reaksione, që të prodhojnë efekte të veçanta. Ëmbëlsirat me gjalpë, si keku i thjeshtë apo ëmbëlsirat me shumë shtresa apo ato me krem e marrin butësinë, lagështinë e tyre nga masa kremoze, që bëhet duke shtuar vezët dhe duke përfshirë ngadalë edhe përbërësit e thatë në përzierje, ndërsa alternohen me një lëng, të tillë si qumështi apo dhalla. Për ëmbëlsirat më të buta apo si sfungjer dhe ëmbëlsirat e fryra duhet të kemi parasysh që vezët e plota apo të bardhat e vezëve (në varësi të llojit të ëmbëlsirës) rrihen derisa të bëhet një masë voluminoze dhe pastaj kjo masë hidhet në brumë. Ajri që futet kur rrihen vezët u jep volumin këtyre ëmbëlsirave, duke i bërë elastike. Kështu që në varësi të ëmbëlsirave që gatuani, kini kujdes të ndiqni me përpikmëri instruksionet. Rendi dhe metoda e përshkruar kanë me të vërtetë rëndësi kur piqni ëmbëlsira.
- Njiheni furrën tuaj.
Që të mos e lini pa pjekur sa duhet ose ta piqni tepër një ëmbëlsirë, vendosni një termometër në furrë. Kjo është mënyra më e mirë për t’u siguruar që furra juaj është graduar në mënyrë korrekte. Piqeni ëmbëlsirën në mes të furrës, pasi në krye ose në fund mund të saj mund ta thekë tepër. Mbylleni butësisht derën e furrës. Përplasja e fortë e derës së furrës mund të nxjerrë jashtë flluskat e ajrit të bllokuara në brumë. Për të kontrolluar se sa ëmbëlsira është bërë shtypeni lehtë në qendër dhe në qoftë se kthehet në vend, është bërë. Për këtë mund të fusni brenda ëmbëlsirës edhe një kruajtëse dhëmbësh. Nëse ajo del e pastër nga ëmbëlsira, atëherë do të thotë që është pjekur.
- Zgjidhni madhësinë dhe ngjyrën e duhur të tepsisë
Nëse receta juaj kërkon një tepsi 3 cm të lartë, por tepsia juaj është më e ulët, atëherë për të njëjtën sasi të përbërësve (sipas recetës) mund të përdorni dy tepsi më të vogla, por të kësaj lartësie. Madhësia e tepsisë është e specifikuar në receta, sepse një ëmbëlsirë e rrit vëllimit 50 deri në 100 për qind gjatë pjekjes. Në qoftë se tepsia juaj është shumë e vogël, ëmbëlsira mund të derdhet. Edhe ngjyra e tepsisë së pjekjes është e rëndësishme. Tepsitë e qelqit ose ato në ngjyrë të errët që nuk ngjitin, zakonisht kërkojnë reduktim të temperaturës së pjekjes me 25 gradë në krahasim me tepsitë e aluminit ngjyrë argjendi.
- Përdorni miellin e duhur për recetën
Llojet e ndryshme të miellrave përmbajnë përqindje të ndryshme të proteinave dhe sa më shumë proteina do të thotë më shumë gluten. Mielli i ëmbëlsirave ka proteina më të pakta dhe prodhon ëmbëlsira të pjekura lehtë. Mielli i bukës përdoret për produkte më të plota. Mielli që përdoret për çdo gjë është midis të dy llojeve dhe prodhon ëmbëlsira më të buta.
- Peshojeni, mos e masni miellin
Pesha është e vetmja mënyrë e saktë për të matur miellin. Varësisht nga ajo se sa shumë e keni mbushur apo ngjeshur miellin në një filxhan matës, ju mund të përfundoni duke e dyfishuar masën e miellit.
- Merrni parasysh kiminë
Reaksionet kimike midis përbërësve kryesorë të recetës janë themeli për një ëmbëlsirë të mirë. Mielli e ntrash brumin dhe ofron gluten, proteinë që i jep strukturën ëmbëlsirës. Kjo ndodh kur mielli përzihet me lëng dhe trazohet. Mos e përzieni më shumë se ç’duhet, pasi kjo mund ta bëjë ëmbëlsirën tuaj të ashpër. Majatë, ashtu si soda ose pluhuri i bukës, prodhojnë flluska dioksidi karboni, të cilat bllokohen nga niseshteja në brumë dhe zhvillohen gjatë pjekjes, duke bërë që ëmbëlsira të rritet. Yndyrnat, si gjalpi, margarina apo vaji, ndihmojnë në ngadalësimin e formimit të glutenit, duke siguruar lagështi për ëmbëlsirën. Kjo siguron një cilësi të butë. Sheqeri shkërmoq glutenin, duke e mbajtur teksturën të butë. Ai thith lëngjet, duke mbajtur lagështinë e ëmbëlsirës dhe e karamelizon në pjekje, duke pasuruar shijet dhe duke e ndihmuar ëmbëlsirën të marrë ngjyrën kafe. Vezët forcohen kur gatuhen, duke e ndihmuar brumin të vendoset në furrë. Të verdhat e vezëve përmbajnë yndyrë, si dhe lecithin, një emulsifier që lejon yndyrnat dhe ujin të përziehen mirë dhe siguron edhe cilësi.
- Ftoheni ëmbëlsirën
Ftoheni ëmbëlsirën në tepsi ose në një raft teli për 20 minuta, pastaj hiqeni nga tepsia. Pasi të jetë ftohur, vendosni një pjatë në krye, anojeni tepsinë dhe shtypeni ose shkundeni butësisht që ëmbëlsira të lirohet nga tepsia e pjekjes. Kur ëmbëlsira të jetë ftohur, drejtoni një spatul të ngushtë rreth fundeve të tepsisë dhe lirojeni ëmbëlsirën mbi një pjatë.
- Lyejini me krem si profesioniste
Vendosni një porcion të vogël kremi ëmbëlsirash në qendër të pjatës së ëmbëlsirës dhe vendosni mbi krye shtresën e parë të ëmbëlsirës. Përdorni një spatul të vendosur mënjanë për të ngrirë pjesën e sipërme, shtoni shtresën tjetër, pastaj mbulojeni të gjithë ëmbëlsirën me një shtresë të hollë kremi ëmbëlsirash. Vendoseni ëmbëlsirën në frigorifer për 15 minuta, pastaj hiqeni dhe përfundoni lyerjen me krem, duke filluar me pjesën e sipërme, pastaj anët.
- Kremi i petëzuar i sheqerit e bën ëmbëlsirën të bukur, por…
Krem sheqeri i petëzuar është një kombinim i xhelatinës, glicerinës dhe sheqerit, që formon një brumë paksa ‘të mykur’. Ai nuk ka shije shumë të mirë. Krem sheqeri i derdhur është një shurup sheqeri i gatuar, që është përdorur si mbushës ëmbëlsirash.
- Ç’të bëni në lartësitë e mëdha
Në lartësitë më të mëdha ka më pak presion ajri dhe ëmbëlsirat rriten më shumë dhe mund të thahen sepse lëngjet avullojnë më shpejt. Nëse jetoni në mbi 1000 metra lartësi, ndiqni këtë këshillë: Rrisni temperaturën e furrës në 190° Celcius dhe shtoni dy lugë gjelle lëng për çdo filxhan të përdorur. Reduktoni çdo filxhan sheqeri në 1 lugë gjelle dhe çdo lugë çaji pudër pjekjeje në ⅛ lugë çaji dhe kohën e pjekjes me 5 minuta.
SHIJE
